Wat is de Camino (Wino)
De Camino is de naam van de meest bekende pelgrimsroute, de weg naar Santiago de Compostela in Spanje. Camino betekend Pad of weg, of route. Men zegt dat de Camino direct onder de Melkweg ligt, en de lijnen volgt die de energie van de sterrenstelsels reflecteert. Het is volgens sommigen een magisch pad, dat voert over wegen en bergen, langs beekjes en rivieren, door valleien, steden en dorpen. Langs boerderijen en kastelen, langs kerken en kapelletjes, over grote marktpleinen en kleine dorpspleintjes. Door bossen en zelfs dwars door bietenvelden. Langs deze weg zijn in honderden jaren allerlei mensen getrokken. Heiligen, zondaars, generaals, buitenbeentjes, koninginnen, entertainers, boekhouders, monniken, huismoeders. Ja zelfs opa’s en oma’s zoals wij. Ik lees jullie een stukje voor uit een boek. Ik had nu de ene blaar na de andere. Ik moest ze doorprikken en dichtnaaien. Ik moest nodig onder een warme douche. Ik moest alleen zijn op een kamer. Ik moest voelen dat mijn haar schoon was. Ik moest in de spiegel kunnen kijken. En nog een stukje uit datzelfde boek. In de luxe van een kleine hotelkamer waste ik al mijn kleren in warm water, ging uitgebreid onder de warme douche met echte zeep, en waste mijn haren met echte shampoo. Toen kwam er een gedachte bij me op. Wijsheid werd vertegenwoordigd door waar we op stonden. Jawel, onze voeten. Daarom lieten heiligen natuurlijk hun voeten wassen door anderen die minder verlicht waren. Zouden heiligen vroeger meegelift zijn met een ossenkar? En zouden zij nu stukken van de Camino doen met de fiets, de bus of de taxi? De vrouw die dit schrijft is Irma la Douce ofwel Shirley Maclaine. We kennen allemaal de film Irma la Douce. Een stukje van deze film hebben jullie kunnen bekijken. Irma was een tippelaarster in Montmartre, Parijs. Net als Keetje Tippel, haar Amsterdamse collega. Maar tippelen is ook wandelen, lopen, kuieren en slenteren. En tippelaars kom je natuurlijk ook tegen op de Camino. Het boek van Shirley MacLaine, Voettocht naar Santiago de Compostela, toont een openheid die je van zo’n wereldster niet verwacht. Zij tippelde 780 kilometer, van 4 juni tot 3 juli 1994, een gemiddelde van 26 kilometer per dag. Dus ook filmsterren lopen de Camino. Het lijstje dat ik heb opgenoemd is zeker niet compleet. Aalmoezenier, broeder kan ik er ook aan toevoegen. En natuurlijk zijn er ook die per fiets of per paard naar santiago de Compostela gaan. Maar die vallen buiten het bestek van dit verhaal. Toch moet hier even vermeld worden dat René, de man van May, juist een paar dagen terugkeerde van zijn fietstocht naar santiago de Compostela. Hij begin in Lissabon, fietste de Caminho Portugueas om te vervolgen met de Camino Frances.
Keetje Tippel
Irma la Douce zou in
Nederland Keetje Tippel
genoemd worden. Die vrouw
van lichte zeden.
Maar tippelen is ook
synoniem aan slenteren of
wandelen.
En wandelen is natuurlijk
datgene wat we doen.
Kuieren, slenteren of
wandelen naar Santiago de
Compostela
Wat is de Camino (Wino)
De Camino is de naam van de meest bekende pelgrimsroute, de weg naar Santiago de Compostela in Spanje. Camino betekend Pad of weg, of route. Men zegt dat de Camino direct onder de Melkweg ligt, en de lijnen volgt die de energie van de sterrenstelsels reflecteert. Het is volgens sommigen een magisch pad, dat voert over wegen en bergen, langs beekjes en rivieren, door valleien, steden en dorpen. Langs boerderijen en kastelen, langs kerken en kapelletjes, over grote marktpleinen en kleine dorpspleintjes. Door bossen en zelfs dwars door bietenvelden. Langs deze weg zijn in honderden jaren allerlei mensen getrokken. Heiligen, zondaars, generaals, buitenbeentjes, koninginnen, entertainers, boekhouders, monniken, huismoeders. Ja zelfs opa’s en oma’s zoals wij. Ik lees jullie een stukje voor uit een boek. Ik had nu de ene blaar na de andere. Ik moest ze doorprikken en dichtnaaien. Ik moest nodig onder een warme douche. Ik moest alleen zijn op een kamer. Ik moest voelen dat mijn haar schoon was. Ik moest in de spiegel kunnen kijken. En nog een stukje uit datzelfde boek. In de luxe van een kleine hotelkamer waste ik al mijn kleren in warm water, ging uitgebreid onder de warme douche met echte zeep, en waste mijn haren met echte shampoo. Toen kwam er een gedachte bij me op. Wijsheid werd vertegenwoordigd door waar we op stonden. Jawel, onze voeten. Daarom lieten heiligen natuurlijk hun voeten wassen door anderen die minder verlicht waren. Zouden heiligen vroeger meegelift zijn met een ossenkar? En zouden zij nu stukken van de Camino doen met de fiets, de bus of de taxi? De vrouw die dit schrijft is Irma la Douce ofwel Shirley Maclaine. We kennen allemaal de film Irma la Douce. Een stukje van deze film hebben jullie kunnen bekijken. Irma was een tippelaarster in Montmartre, Parijs. Net als Keetje Tippel, haar Amsterdamse collega. Maar tippelen is ook wandelen, lopen, kuieren en slenteren. En tippelaars kom je natuurlijk ook tegen op de Camino. Het boek van Shirley MacLaine, Voettocht naar Santiago de Compostela, toont een openheid die je van zo’n wereldster niet verwacht. Zij tippelde 780 kilometer, van 4 juni tot 3 juli 1994, een gemiddelde van 26 kilometer per dag. Dus ook filmsterren lopen de Camino. Het lijstje dat ik heb opgenoemd is zeker niet compleet. Aalmoezenier, broeder kan ik er ook aan toevoegen. En natuurlijk zijn er ook die per fiets of per paard naar santiago de Compostela gaan. Maar die vallen buiten het bestek van dit verhaal. Toch moet hier even vermeld worden dat René, de man van May, juist een paar dagen terugkeerde van zijn fietstocht naar santiago de Compostela. Hij begin in Lissabon, fietste de Caminho Portugueas om te vervolgen met de Camino Frances.
Mijn Camino